دسته
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 520808
تعداد نوشته ها : 76
تعداد نظرات : 3
Rss
طراح قالب
GraphistThem228
نیسا اسلام محمد:
فقر،گریبان گیر کودکان آمریکایی
فقرهمچنان گریبان گیر کودکان آمریکایی است و از هر پنج کودک در آمریکا تقریبایک نفر فقیر است و در مجموع 13 میلیون و 200 هزار کودک در ایالات متحده
فقیر و بیش از یک میلیون و 200 هزار دانش آموز مدرسه عمومی بی خانمان هستند.این آمار تکان دهنده و دردآور در گزارش سال 2017 از وضعیت کودکان
آمریکایی ازسوی صندوق دفاع از کودکان ارائه شده است.در این گزارش آمده است :در ایالات متحده آمریکا 73 میلیون و 600 هزار کودک وجود دارند و تقریبا 70درصد از جمعیت کودکان فقیر را کودکان غیرسفیدپوست تشکیل می دهند. نابرابریدرآمدی و خدمات سلامت نیز در ایالات متحده در حال افزایش است و از زمان
رکود بزرگ اقتصادی ، میزان درآمد یک درصد قشر بالا 27 درصد افزایش یافته و
این درحالی است که میزان درآمد 99 درصد قشر پایین جامعه آمریکا تنها 8 درصدافزایش داشته است.میزان خدمات بهداشتی و سلامت ارائه شده به خانواده های
سفید پوست، تقریبا هفت برابر بیشتر از خانواده های سیاه پوست و پنج برابر
بیشتر از خانواده های هیسپانیک است. از هر پنج کودک تقریبا یک نفر - معادل
14 میلیون و 800 هزار تن - از ناامنی غذایی رنج می برند.براساس این گزارش،
بیش از 75 درصد از کودکان سیاه پوست، هیسپانیک، سرخ پوستان و کودکان بومی
آلاسکا توانایی تحصیل در مقطع تحصیلی خود را ندارند.
خراسان 1 بهمن 1396
به گزارش روزنامه دیلی صاباح ترکیه، «عصما بلفکیر» 25 سالهو مغربی‌تبار، اظهارنظر اسلام‌ستیزانه قاضی ایتالیایی را نپذیرفت و حفظ حجابش را به حضور در دادگاه ترجیح داد.(خراسان 30 دی 1396)
ممنوعیت آموزش زبان؛ اجحاف به معلمان
نویسنده: حسین آخانی*
در شرایطی که کشور دچار معضل بی کاری است، تصمیم آموزش وپرورش مبنی بر ممنوعیت تدریس زبان انگلیسی در دوره های ابتدایی، آسیبی بسیار جدی بر هزاران معلمی وارد می کند که در این مدارس مشغول تدریس هستند. این اقدام سازنده نیست و باعث می شود یا مدارس خلاف کنند یا خانواده ها بچه های خود را به آموزشگاه ها یا تدریس خصوصی بفرستند. در نتیجه هم بر حجم ترافیک می افزاید و هم رانتی می شود برای این آموزشگاه ها و هم از دید ناظران آموزش وپرورش دور خواهد بود و ممکن است مفسده زا نیز باشد. آیا می دانید اغلب معلمان، خانم هایی هستند که هستی و نیستی شان به درس دادن در این کلاس ها بستگی دارد؟ فارغ التحصیلی که زبان خوانده است، کجا کار کند؟ پس بهتر است اول این رشته ها در دانشگاه ها تعطیل شود، سپس اجازه آموزش دانش آموختگان آنها در مدارس داده نشود. اگر این تصمیم حتی یک نفر را از نان خوردن بیندازد، وزیر مربوطه چگونه می تواند وجدان خود را راضی نگه دارد و در مقابل خداوند پاسخ گو باشد؟ آیا فکر نمی کنید بریدن نان کسی در این شرایط بد اقتصادی درست نیست؟ مگر بزرگ ترین معلم اخلاق و فرهنگ تاریخ این سرزمین یعنی سعدی نگفته است «تیغ بران گر به دستت داد چرخ روزگار، هرچه می خواهی ببر اما مبر نان کسی». آیا دولت آماده است حقوق معلمانی را که شغل شان را از دست می دهند، بپردازد؟ رئیس جمهور در سخنان اخیر خود تاکید کردند که ما باید به نیازهای نسل جوان توجه کنیم. نسل جوان امروز با دنیا در ارتباط است. زبان انگلیسی نه زبان یک دولت استعمار گر که زبان علم و زبان ارتباط بین المللی است. بهترین سن آموزش زبان هم سنین کم است. دکتر روحانی چند سالپیش در سخنرانی دیگری گفت چرا دانشگاه های ما به زبان انگلیسی درس نمی دهند؟
اگر می خواهید دانشگاه های ما در سطح بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشند، باید سطح آموزش زبان را بالا ببرید. پیامبر اسلام(ص) فرمودند «اطلبوا العلم ولو فی الصین». طبیعی است برای آنکه شما علم را در چین بیاموزید، باید زبان چینی بدانید. امروز زبان علم حتی در چین هم انگلیسی است و طبیعی است تسلط مسلمانان به زبان انگلیسی آنان را قوی تر می کند. ممنوعیت آموزش زبان انگلیسی چیزی شبیه به ممنوعیت ویدئو، دیش ماهواره وفیلترینگ امروز اینترنت است. چنین تصمیماتی مردم را در پیگیری این خواست جدی تر می کند. در مقابل موج جهانی شدن نمی توان ایستادگی کرد. ما باید با تقویت خود محصولات فرهنگی خودمان را به دنیا عرضه کنیم. شعر و ادبیات فارسیو موسیقی سنتی ایرانی در دنیا حرف برای گفتن دارد. ما با بستن راه آموزش زبان انگلیسی، راه بردن فرهنگمان را به دیگر نقاط دنیا می بندیم. دانشمندانی که نتوانند با زبان دنیا گفت وگو کنند، هرگز جهانی نمی شوند، مگر آنکه به دیگر نقاط جهان بروند که این همان به فنادادن سرمایه های فکری وسازندگی کشور است.
نکته هایی که وبلاگ گذر و نظر بر یادداشت فوق دارد:
1- در ابتدا نویسنده ی یادداشت را بشناسیم:
3- اینکه بهترین سن آموزش زبان در سنین کم است، شکی نیست. اما توجه بفرمایید که ما در سنین پیش دبستان و دبستان، آموزش را نه بصورت مستقیم بلکه در لابلای دوست داشتنی های کودکانه به بچه ها انجام می دهیم . به سخن دیگر ما در این سنین بچه ها را به آنچه به آنها ارائه می کنیم علاقه مند می کنیم. ما بذر علاقه مندی و دوست داشتن تمدن غربی را در بچگی با آموزش زبان آن هم با کتابها و دستورالعملهای خود غربی ها در دل بچه ها می کاریم و میوه ی این بذرها در سالیان جوانی و مسندنشینی این بچه ها بر پستهای مدیریتی و اجتماعی توسط غربی ها برداشت می شود.
4- جالب این است که در مقطع دبستان زبان انگلیسی در ساختار دروس و تدریس رسمی آموزش و پرورش نیست و بیشتر خانواده ها بچه ها را برای یادگیری زبان به آموزشگاههای خصوصی می فرستند و خیلی این اعلام عمومی آموزش و پرورش در محیط آموزش و پروش خسارت اقتصادی نمی زند. بلکه این اعلام عمومی شاید برخی از خانواده ها را از فرستادن بچه ها به آموزشگاههای خصوصی منصرف سازد.
5- ما در این وبلاگ در روزهای آینده بحثهایی از کارشناسان مختلف ارائه خواهیم داد که نشان می دهد که زبان انگلیسی را تنها یک زبان برای ارتباط اجتماعی افراد دنیا نمی دانند و اهداف بیشتری از سرمایه گذاری بر روی این زبان مد نظر است.