اين كتاب مشتمل بر ده جلسه سخنراني استاد علامه مصباح يزدي مي باشد كه در رمضان سال 1370 شمسي در دفتر مقام معظم رهبري در شرح آخرين وصيت امام علي (ع) در بستر شهادت، ايراد شده است. عناوين جلسات به شرح زير است:

جلسه اوّل: وارستگى از دنيا

جلسه دوم: راه رهايى از محبت دنيا          

جلسه سوم: سه فرمان مهم و اساسى

جلسه چهارم: نظم، عنصر حياتى و مهم جامعه اسلامى                                      

جلسه پنجم: اصلاح ذات‌البين، برتر از نماز و روزه                             

جلسه ششم: مراعات يتيم و همسايه           

جلسه هفتم: قرآن و نماز، دو ركن حياتى اسلام

جلسه هشتم: عنايت خاص خداوند به حج و خانه كعبه    

جلسه نهم: جهاد در سه عرصه

اگر كسي با معرفت و محبت به حق ، دلش صفا پيدا نكند،  و از تكبر پاك نگردد ، رنج ها و مشكلات آن چنان او را در تنگنا قرار خواهند داد كه تكبرش زائل شود. هر چند مشكلات براي خوبان هم وجود دارد و آنان را نيز براي نابود كردن تكبر كمك مي كند.

اساساً انسان بدون زجر كشيدن بزرگ نمي شود. بناي كار دنيا هم  بر اين قرار دارد كه ما در سختي و رنج قرار بگيريم تا سعه وجودي پيدا كنيم و عظمت و بزرگي را از راه درستش بدست آورم. لذا بهتر است اين واقعيت را بپذيريم. و از اوهام و خيالات خارج شويم و در پي رفاه و آسايش دنيايي نباشيم. اين مطلب را  كه سختي ها انسان ساز هستند و بزرگواري به انسان مي دهند ، همه مي فهمند و نيازي به استدلال نيست.

اصولاً راحت طلبي و رفاه طلبي نابجا و بيش از حد يكي از عوامل هرزگي و گناه  است. راحت طلبي و رفاه زدگي مانند آب دريا شور است و هرچقدر از آن بنوشيم ، تشنه تر مي شويم. خوب كه تامل مي كنيم مي توانيم بگوييم كه راحت طلبي و رفاه زدگي در نهايت به تكبر مي انجامد.